уӕзӕг

1) მაღალი ადგილი; ბორცვი, გორაკი

2) კოჟრი, კორძი, კოჟიჟი; ხელების დაკოჟრება

3) ფუძე, სამოსახლო ადგილი

фыдӕлты уӕзӕг მშობლიური ფუძე, კერა

◊ уӕзӕджы къӕйыл баззайын გადატ. ღია ცის ქვეშ დარჩენა; მიუსაფრად დარჩენა